AKASYA AĞACI

Yalnız ben ve Akasya Ağacı
Gece ay ışığında bir güzel,
Gün batımında ayrı bir güzel
Vurur hücremin duvarına
O kıvrak dalların gölgesi.
Kabuslarımın, çilemin şahidi,
Dert ortağım, tek dostum
Yıpranmış yüce Akasya Ağacı.

Dallarında unutamadığım anılar,
Yapraklarında kara sevdam,
Köklerinde derdimin devası,
Herşeyim yüce Akasya Ağacı.

Sonumuz da aynı oldu onunla.
Yağmurlu bir Nisan günü
Kestiler manzara uğruna onu
Dallarından yaptılar darağacımı
Ve onun kollarında tattım ölümü.
Tabutum mu? Tabii ki !......
Mehmet Fahrettin BAKİ
12 Mart 1991 - İstanbul